پل سزان نقاشی که پدر هنر مدرن نام گرفت
تاریخ انتشار: ۱۸ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۲۱۰۵۷
در اواخر قرن نوزدهم میلادی، پست امپرسیونیسم در فرانسه ظهور کرد. «وینسنت ونگوگ» و «پل سزان»، نقاش فرانسوی از پیشگامان این جنبش هنری بزرگ بودند که ویژگی بارز آن نوع خاص بهکارگیری ضربات قلممو، رویکردی آوانگار به چشمانداز و استفاده از رنگهای سرزنده بود.
به گزارش ایسنا، در اواخر قرن نوزدهم میلادی، پست امپرسیونیسم در فرانسه ظهور کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«سزان» علاوه بر نقشی که به عنوان یک هنرمند پست امپرسیونیست مهم ایفا کرد، به عنوان پدر «فوویسم» و پیشگام «کوبیسم» نیز شناخته میشود. با توجه اهمیت «سزان» در این ژانرهای پیشرو، از این هنرمند به عنوان یکی از تاثیرگذارترین شخصیتهای تاریخ هنر مدرن یاد میشود.
«سزان» کیست؟«پل سزان» در سال ۱۸۳۹ میلادی در «اکس-آن-پرووانس»، شهری در جنوب فرانسه متولد شد. او که بیشتر در این شهر کار و زندگی میکرد، مدت زمانی هم در پاریس صرف میکرد و با هنرمندان امپرسیونیستی همچون «مری کسات» و «کلود مونه» معاشرت میکرد.
«سزان» با این که صمیمانه با این هنرمندان همکاری میکرد، خود را یک هنرمند امپرسیونیست تلقی نمیکرد. «پل سزان» بهرغم هنرمندان امپرسیونیست، نقاشی کردن در کارگاه را به نقاشی کردن در فضای باز ترجیح میداد و از به کارگیری ضربات خودانگیخته و فوری اجتناب میکرد. او همچنین علاقهای به ثبت لحظات زودگذر از سوژههایش ـ یکی از ویژگیهای کلیدی امپرسیونیسم ـ نداشت و بر نمادگرایی و محتوا بیش از سبک تمرکز داشت.
«سزان» در نتیجه این رویکرد هنری، زیباییشناسی منحصر به فردی را ایجاد کرد که از زیباییشناسی معاصرانش متمایز بود.
زیباییشناسی«سزان» در نخستین سالهای فعالیت هنری از کاردک نقاشی برای خلق تابلوهایی با بافت سنگین استفاده میکرد. با این حال، «سزان» پس از کار در کنار امپرسیونیستها، او الهام گرفت که روشهای جدید استفاده از رنگ را امتحان کند.
«سزان» نیز همچون سایر هنرمندان امپرسیونیست از روش ضرباتقلممو شکسته استفاده کرد. با این حال، او قلمموهای سریع و طرحوارهای که مشخصه امپرسیونیسمها است را کنار گذاشت و «ضربههای سازنده» را به کار میگرفت تا فرمهای هندسی ایجاد کنند.
نمای کج
«سزان» در نقاشیهایش اغلب تصویرهای خلاقانهتر از یک محیط را به ترکیببندیهای واقعگرایانه ترجیح میداد. این امر بهویژه در تصویرهای طبیعت بیجان او مشهود است، که اغلب میوهها، بطریها و دیگر اشیاء روزمره را روی میزهای کجشده و چروکشده به نمایش میگذارند.
«سزان» در این نقاشیها با چشمانداز و نما بازی کرده و سطح را مسطح میکرد تا همزمان یک ترکیببندی یکسان را از چندین زوایا نشان دهد. او به جای کل صحنه بیشتر بر تک تک اجزای نقاشی تاکید کرد و در نهایت به ترکیببندیهای چشمنواز دست پیدا میکرد.
ورق بازان
از جمله مهمترین آثار هنری او به «ورقبازان» میتوان اشاره کرد. در حوالی ۱۸۹۰ میلادی بود که «سزان» مجموعه از نقاشیهای پنجعددی را خلق کرد که «ورقبازان» نام داشتند. با اینکه این تابلوهای نقاشی با تمرکز بر یک موضوع نقاشی شده بودند، اما در تعداد نفراتی که در آنها نقاشیشده و سبک به کار رفته متفاوت بودند.
برای مثال نقاشی «ورقبازان»(۱۸۹۴ تا ۱۸۹۵) یکی از سه تابلو نقاشی است که در آن دو ورقباز پشت یک میز به تصویر کشیده شده است.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: امیر قطر رکورد خرید گران ترین اثر هنری جهان را شکست حیرتآورترین سرقتهای آثار هنری در تاریخ (+عکس) گرانترین تابلوهای نقاشی دنیا (+عکس) ممنوعالخروجی شاهکار هنری سزان از بریتانیا گران ترین نقاشیهای ۲۰۲۲ با قیمت هایی که شگفت زده تان می کند (+عکس) 16 نابغه نقاشی جهان (+عکس)منبع: عصر ایران
کلیدواژه: هنر مدرن نقاش نقاشی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۲۱۰۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رازهای نقاشی مرگ سقراط
افلاطون در رساله فایدون واپسین لحظات زندگی سقراط فیلسوف بزرگ یونان باستان را چنین روایت میکند: پس از خطابه دفاعیه علیه محکمهای که خواستار مجازات مرگ برای او شده بود به شاگردانش میگوید: نگران من نباشید، شما فقط جسم منرا در خاک خواهید گذاشت. سپس در میان اشک و غوغای یاران و حتی اندوه زندانبان جام شوکران را از شاگردش کریتو گرفته و مینوشد. مایع زهرآگین بهسرعت بدنش را سست کرده، چشمانش بیحرکت مانده و او مرگ را پذیرا میشود، تا درسی برای زندگی دیگران باشد.
به گزارش ایرنا، پرسشهای سیاسی و فلسفی سقراط شهروندان آتن را به تردید در حقیقت خدایان پانتئون و اصالت ارزشها در اخلاق یونانیان فرامیخواند. او بخاطر این پنداشتها به ناباوری نسبت به خدایان و فاسد کردن جوانان متهم شد که مجازاتش مرگ بود؛ مطابق رسم زمانه با نوشیدن جامزهر. سقراط بیمناقشه حکم قضات را پذیرفت و حتی شاگردانی را که وی را به نوشتن تقاضای عفو و یا فرار از آتن تشویق میکردند، بهشدت سرزنش کرد. صحنه واپسین دم حیات او تا لحظه نوشیدن جام شوکران، بارها توسط هنرمندان مختلف به تصویر کشیده شده که یادمانیترین آنها اثر چشمگیر نقاش نئوکلاسیک فرانسوی ژاک لوئی داوید است باعنوان مرگ سقراط (La Mort de Socrate) که حالا در موزه متروپلیتن نیویورک نگهداری میشود.
داوید این نقاشی ۱۳۰ در ۱۹۶ سانتیمتری را بدون التزام دقیق به روایت افلاطون و برمبنای نگاهی ستایشآمیز به سقراط برای پذیرش شجاعانه مرگ خلق کرد تا تصویری حماسی از عزت و کرامت باشد. در مرکز صحنه سقراط با ردای سفید و در هیبتی قهرمانانه روی تخت نشسته با قامتی استوار دست راستش را برای گرفتن جام سرخ شوکران دراز کرده است. او با دست چپ به بالا اشاره میکند؛ به آسمان و جهان پس از مرگ. بدینسان در آخرین دقایق عمر نیز از موعظه و خطابه باز نمیایستد؛ ترجیح میدهد بمیرد، اما از باورها و تعالیم خود دست نکشد. این آخرین درس اوست برای شاگردانی که پیرامون وی در اندوه و اضطراب بسر میبرند.
افلاطون، شاخصترین آنها، غمزده و سر در گریبان، جلوی تخت نشسته و پشتبه صحنه وقوع تراژدی را انتظار میکشد. مرد جوانی که فنجان شوکران را بسوی سقراط گرفته، از شدت تأثر روی برگردانده تا شاهد نوشیدن زهر توسط فیلسوف نباشد. مرد دیگری دست روی زانوی او گذاشته تا شاید وی را از اینکار منصرف سازد. دیگرانی که تاب دیدن صحنه را ندارند، در عمق دالانی درحال دور شدن هستند. مضمون اصلی صحنهپردازی، تمجید از رویکرد فیلسوف به مرگ است و ابراز همبستگی با او که مرگ را نه پایان هستی، بلکه سویه دیگری از زندگی میپندارد.
ژاک لوئی داوید نقاش برتر زمانه خویش بود و در آثار تماشاییاش روایتهای تاریخی را با فلسفه روشنگری در میآمیخت تا متفکرانهترین نمونههای نقاشی آکادمیک را پدید آورد. زبان تصویری او فاخر متناسب با علائق طبقه اشراف فرانسه بود، لیکن برای قاطبه مردم نیز قابل فهم و عمیقاً الهامبخش بود. شاگردان وی، بعدها از سبک کلاسیک و روایتهای سخت و محکم آن فاصله گرفته به سوی امواج پرشور هنر رمانتیک رفتند. آثار او طلایهدار تمدن مدرن بودند، آکنده از بشارتهای اخلاقی و روح انقلابی. در فرانسه او نقاش محبوب سه رژیم پیاپی بود؛ ابتدا در دربار لوئی شانزدهم سپس در عصر انقلاب و نهایتاً در دوره امپراطوری ناپلئون بناپارت. هر سه رژیم از آثار تاثیرگزار وی برای تبلیغ مشروعیت و اقتدار خویش بهره میگرفتند، اما در نهایت به اتهام خیانت به زندان انداخته شد.
نقاشی مرگ سقراط دو سال قبل از انقلاب کبیر فرانسه خلق شد و القاگر حس مقاومت در برابر بیعدالتی، پیامآور روشنگری و فداکاری قهرمانانه بود. داوید در روند انقلاب فعالانه شرکت داشت و تصاویری از نمادهای شجاعت و ایثار خلق کرد. او سالهای پایانی عمرش را در بیماری و تبعید گذراند. وساطتها برای بازگشت او به فرانسه بهثمر ننشست تا اینکه در ۱۸۲۵ در بروکسل از دنیا رفت. در ۲۰۰مین سالگرد انقلاب (۱۹۸۹) دولت فرانسه تلاش کرد بقایای داوید را به کشورش بازگرداند، اما دولت بلژیک با این استدلال که قبر او بنایی تاریخی است، از اینکار امتناع ورزید.